سال شصت بود. تو اوج وحشت و ترور و بگیر و ببند و اعدام که همدیگر را در خیابان دیدیم. نه او گریخت و نه من. هردو ناباورانه یکدیگر را در آغوش گرفتیم و گریه کردیم. شعارهای متضاد ماجنس شان از مردم بود وشعارهای مشترک رهبران ما جنس شان از قدرت ! هر دو می رفتیم که از اون شهر و از اون رهبران خیلی دور شویم . او با شعارهای خودش و من با شعارهای خودم.
ﻧﻤﻴﺸﻪ اﺯ ﻛﻴﻨﻪ ﻭاﻧﺘﻘﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ و ﻃﺮﻓﺪاﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ! ﻧﻪ ﺗﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﻗﻠﺐ و ﻗﻠﻤﺖ ﻫﺴت ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺁﻳﻨﺪﻩ اﻱ ﻧﻤﻴﻮﻧﻲ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺭا ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻲ.
حتما انتقاد و انتقاد ازخود و بالا بردن سطح پذیرش آن در فرد و جامعه از مهم ترین و راهگشا ترین خصوصیات انسان نوین و متکامله.
شعار
