با مزدک یه عالمه قدم زدیم روزهایی که تو برلین بودم و یه عالمه هم حرف زدیم و از مفاهیم گفتیم. تو مقوله هنر و بحث های قدیمی مربوط به ان من گفتم که اثر هنری را باید از خالق اون جدا کرد و بصورت مجرد به آن نگریست و اعتقاد دارم اثر هنری وقتی که خلق شد دیگر از مالکیت خالق ان درمیاد و یه جوری متعلق به همه هست و همه می توانند نوع نگاه و دوست داشتن خود را به ان داشته باشند. و مزدک گفت "مثل فرزندی که از پدر و مادری متولد میشه و سرنوشت خود را داره و نباید که با شخصیت پد رو مادرش قضاوت بشه." بنظرم مثال بسیار زیبا و کاملی بود. دیروز تو استکهلم که با داداشم قدم میزدم و موضاعات گفتگو را براش می گفتم گفت هر خوانش یه اثر هنری خود اثر هنری دیگه ای که زاده میشه و درواقع این خوانش هست که باعث میشه یه اثر هنری به زندگی خودش ادامه بده.
ﻧﻤﻴﺸﻪ اﺯ ﻛﻴﻨﻪ ﻭاﻧﺘﻘﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ و ﻃﺮﻓﺪاﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺑﻮﺩ! ﻧﻪ ﺗﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﻗﻠﺐ و ﻗﻠﻤﺖ ﻫﺴت ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺁﻳﻨﺪﻩ اﻱ ﻧﻤﻴﻮﻧﻲ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺭا ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻲ.
حتما انتقاد و انتقاد ازخود و بالا بردن سطح پذیرش آن در فرد و جامعه از مهم ترین و راهگشا ترین خصوصیات انسان نوین و متکامله.
اثر هنری
