بسه دیگه!
اون همه از اصول و تئوری برای انجام هر عملی و در واقع توجیح هر رفتاری حرف نزن!همیشه اتفاق ها می افتند و هیچ توجهی هم به ساختمان اصول و تئوری های توجیه کننده ندارند!
نه قضاوت نمی کنم. یعنی اصلا نمیشه قضاوت کرد . چون هر وقت که با خودم تنها میشم و خودم را در موقعیت و نقش محکوم قرار میدم حسابی در مورد عادلانه بودن حکم دچار تردید میشم! بخاطر همین هرگز نمی تونم از اون کینه های عمیق و سازش ناپذیری که همه حرفش را می زنند داشته باشم!
حالا به همین سادگی می گم که نمی خوام ادعائی داشته باشم! فقط تلاش می کنم در موقعیت و نقشی که اتفاق می افته در حد توان انسان باشم و تجاوز به حقوق کسی نکنم.
