طبیعیه که وقت بهم انتقاد می کنی اون لحظه ناراحت بشم یا بصورت دلخور ساکت بشم و یا حتی عصبانی بشم و بگم خودتم اون روز یا اون دفعه!... و....ولی مطمئن باش بعد از اون لحظه بی ظرفیتی ام, اول از همه خوشحال میشم که بهم توجه داری چون از من انتقاد می کنی و برایت چکونه بودنم مهم است و اهمیت دارد . و بعد با وجود حس حق بامنه اولیه بخودم میگم هی با فرض وارد بودن انتقاد خوب بهش فکر کن و فرصت گرانبهای اصلاح و بهتر بودن خودت را از دست نده.